Oparzenie powstaje poprzez działanie wysokiej temperatury lub innego czynnika na ciało: skórę, drogi oddechowe lub błony śluzowe. Może dojść do niego zarówno w budynku (w domu, szkole, w miejscu pracy czy w sklepie) jak i na otwartej przestrzeni. Do oparzeń dochodzi najczęściej przez kontakt z gorącym płynem lub gorącymi przedmiotami. W jaki sposób ocenia się ciężkość oparzenia i jakie są stopnie oparzeń? Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w przypadku oparzeń w zależności od ich rodzaju, a w jakich sytuacjach konieczne jest wezwanie pogotowia? Zapraszamy do lektury wpisu na naszym blogu sklepu medycznego z opatrunkami na oparzenia.
Pamiętaj, że treści umieszczone w naszych poradnikach spełniają wyłącznie funkcję informacyjną i nie mogą być stosowane jako instrukcja obsługi jakichkolwiek wyrobów medycznych ani zastępować porady z lekarzem.
Oparzenia należą do najczęściej występujących obrażeń ciała. A czym w zasadzie jest oparzenie? To uszkodzenie skóry, które może sięgać tkanek, a nawet narządów. Do oparzenia dochodzi na skutek styczności ze źródłem energii: z ogniem, rozgrzaną cieczą lub ciałem stałym (oparzenie termiczne), promieniami słonecznymi, substancjami chemicznymi (oparzenie chemiczne) czy porażeń prądem (oparzenia elektryczne). Mimo, że obrażenia w postaci oparzeń są zjawiskiem bardzo powszechnym, to nie należy bagatelizować ich zagrożenia. Rozległe oparzenia mogą w niektórych przypadkach doprowadzić nawet do śmierci. Rodzaj uszkodzenia zależy od głębokości obrażeń oparzenia i od powierzchni oparzenia. Jakie wyróżniamy rodzaje oparzeń?
Powierzchnia oparzenia również ma istotne znaczenie przy podziale uszkodzeń. Ocena powierzchni odbywa się najczęściej przy pomocy reguły ręki lub Wallace’a. Pierwszy sposób zakłada, że dłoń dorosłego człowieka odpowiada 1% powierzchni całego ciała. Reguła Wallace’a natomiast polega na podziale powierzchni skóry na sfery odpowiadające 9% i jej wielokrotności.
Ze względu na powierzchnię oparzenia, dzieli się je na lekkie, średniego stopnia oraz ciężkie.
Przyczyną oparzeń u dzieci, a także u osób dorosłych jest styczność skóry z wysoką temperaturą (oparzenie parą wodną), substancjami chemicznym, promieniami słońca lub prądem. Oparzenia chemiczne (oparzenie kwasem, oparzenie zasadą) tworzą się na skutek kontaktu skóry ze żrącymi środkami chemicznymi takimi jak kwasy (solny, siarkowy, kwas z akumulatora), amoniak czy środki do chlorowania wody. Do oparzeń chemicznych w domu może doprowadzić nawet nieprawidłowe użycie środków do czyszczenia, z którymi należy obchodzić się niezwykle ostrożnie. Oparzenie prądem elektrycznym również często występuje w warunkach domowych, jednak jego skutki bywają bardzo dotkliwe. W przypadku tego rodzaju oparzeń nierzadko dochodzi do uszkodzeń wielonarządowych. Najczęstszymi przyczynami oparzeń prądem w domu jest dotykanie mokrymi rękami urządzeń. Co należy wiedzieć o pierwszej pomocy przy oparzeniu elektrycznym?
We wpisie prezentujemy ogólne zasady postępowania w przypadku oparzeń u osób dorosłych, które zaczerpnęliśmy z ogólnodostępnych źródeł - ich wykaz znajduje się u dołu strony. Nie są one szczegółową instrukcją działania, a jedynie ogólnym zarysem postępowania.
Oparzenia słoneczne to konsekwencja zbyt długiego eksponowania skóry na promieniowanie słoneczne oraz braku stosowania właściwie dobranego kremu z filtrem SPF. Objawiają się czerwoną skórą, która wywołuje ból po dotknięciu, a w poważnych poparzeniach słonecznych mogą pojawić się także pęcherze z płynem surowiczym. W przypadku oparzeń tego typu, należy schładzać skórę chłodną wodą, pamiętać o nawodnieniu, nie eksponować skóry na ponowne działanie promieni słonecznych i sięgnąć po specjalistyczne preparaty do stosowania przy oparzeniach słonecznych.
Do oparzeń elektrycznych dochodzi przez bezpośredni kontakt z prądem niskonapięciowym (poniżej 1000V), lub wysokonapięciowym (powyżej 1000V). Należy pamiętać w pierwszej kolejności o zapewnieniu bezpieczeństwa osobie poszkodowanej i udzielającej pomocy oraz odłączeniu źródła energii elektrycznej i odsunięciu osoby poszkodowanej od źródła prądu. Można to zrobić np. wyłączając bezpieczniki lub wyjmując wtyczkę urządzenia lub maszyny z gniazdka elektrycznego.
Pierwsza pomoc przedmedyczna udzielania w przypadku oparzenia prądem wymaga od ratującego, aby ocenił skalę poparzenia i wezwał zespół ratownictwa medycznego. To bardzo istotne, ponieważ czasami oparzenia prądem elektrycznym na pierwszy rzut oka wyglądają tylko jak uszkodzenia skóry, jednak docierają do znacznie głębszych struktur - skóry, mięśni a nawet narządów poszkodowanego. W skrajnych sytuacjach może dojść także do zatrzymania akcji serca, dlatego pierwszą pomocą przy oparzeniach tego typu bywa również resuscytację krążeniowo-oddechową (w przypadku stwierdzenia zatrzymania krążenia i braku wykazywania funkcji życiowych przez poszkodowanego). Każdy poszkodowany, który został oparzony prądem, wymaga hospitalizacji. Dlatego jeśli oparzony wykazuje funkcje życiowe, należy ułożyć go w pozycji bocznej zabezpieczonej i poczekać na ratowników, a jeśli sytuacja na to pozwala, zabezpieczyć skórę jałowym opatrunkiem.
oparzenie wymagające pomocy lekarza dotyczą też konkretnych miejsc - okolic krocza, twarzy, stóp, rąk oraz dużych stawów
Leczenie oparzeń po konsultacji lekarskiej to niezwykle rozległy temat, który wymagałby osobnego wpisu, a ten poświęcony jest przede wszystkim temu, jak udzielić pierwszej pomocy. Poważniejsze poparzenia mogą wywołać silny ból, dlatego ratownicy czy personel medyczny decydują się na podanie leków przeciwbólowych, szczególnie w przypadku poparzeń chemicznych. Dodajmy, że w leczeniu oparzeń niezwykle istotne jest nie tylko właściwe opatrzenie urazu i jego zabezpieczenie, ale także zapobieganie pojawienia się choroby oparzeniowej w postaci wstrząsu hipowolemicznego, zakażenia czy sepsy. Czasami pojawia się konieczność wdrożenia leczenia operacyjnego, polegającego na przeszczepie poważnie poparzonej skóry.
Jak zapobiegać powstaniu blizny po oparzeniach i czy mogą one całkowicie zniknąć? Oparzone miejsce na skutek urazu często pozostawia po sobie bliznę, której wygląd można poprawić korzystając z dostępnych środków na redukcję blizn po oparzeniach: maści, opatrunków i plastrów silikonowych czy odzieży kompresyjnej. Rokowanie zależne jest od głębokości oparzenia (czy zniszczeniu uległy głębsze warstwy skóry właściwej czy tylko naskórek) i obszaru oparzenia, a także od tego jaka była długość i intensywność kontaktu ze źródłem odpowiedzialnym za powstanie oparzenia. Nie bez znaczenia pozostaje także pierwsza pomoc, jaka została udzielona poszkodowanemu, dlatego warto korzystać z opatrunków hydrożelowych w trakcie udzielania pierwszej pomocy, które wspomagają regenerację naskórka i przyczyniają się do zmniejszenia ryzyka pojawienia się blizn.
Źródła
Komentarze (0)
Nowy komentarz